(μέρος Α΄)
Για
αυτές τις σκέψεις που θα παραθέσω παίρνω αφορμή από την -καθόλα δικαιολογημένη-
διαμαρτυρία των συναδέλφων της Ξάνθης όπου μέσω του προφίλ τους στο facebook, σχολίασαν το γεγονός του ότι το υπόμνημα που απέστειλε
η Ομοσπονδία μας προς τον γεν. γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας &
Κοινωνικής Ασφάλισης αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Συνδικάτου Αυτοκινητιστών
Αττικής (ΣΑΤΑ) και όχι σε αυτή της Ομοσπονδίας.
Η διαμαρτυρία
αυτή δεν είναι ένα απλό πράγμα· έγινε με αναφορά αυτή την «παράλειψη»· ασφαλώς,
όμως, δεν περιορίζεται και δεν αφορά αυτή καθ’ αυτή. Υποδηλώνει μια μεγάλη
αλήθεια, που εδώ και χρόνια, δεκαετίες θα έλεγα, πλανάται στα συνδικαλιστικά
δρώμενα του Κλάδου μας. Η αλήθεια αυτή δεν είναι άλλη του ότι, παρόλη τη δύναμη
της Περιφέρειας, παρότι τα τελευταία χρόνια στην Περιφέρεια έχουν εμφανιστεί
αξιολογότατοι συνάδελφοι στελέχη/συνδικαλιστές, τίποτε δεν γίνεται στον Κλάδο,
ακόμη και για θέματα που αφορούν αποκλειστικά τα ταξί της Περιφέρειας, χωρίς
την συγκατάθεση και την πρωτοβουλία του «συνδικαλιστικού Ιερατείου» που
προέρχεται από την Αθήνα. Κάποιοι συνάδελφοι, απλά μέλη, αλλά και στελέχη,
έχουν προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα εξειδικεύοντας την διαμορφωθείσα κατάσταση
λέγοντας ότι «η Ομοσπονδία ήταν, είναι
και θα είναι «παραμάγαζο» του ΣΑΤΑ». Βαριά κουβέντα, διόλου τιμητική για
όλους εμάς κυρίως για τα διοικητικά στελέχη που προερχόμαστε από την
Περιφέρεια. Είναι έτσι όμως τα πράγματα; Ήταν και είναι η Ομοσπονδία «παραμάγαζο» του
ΣΑΤΑ και αν εν τέλει συμβαίνει αυτό τι κάνουν τα δεκάδες στελέχη του Κλάδου, τι
κάνουν οι επικεφαλείς των συνδικαλιστικών παρατάξεων και τα διοικητικά στελέχη της;
Μεγάλη συζήτηση πάμε να ανοίξουμε, που αν πιάσουμε την ιστορία από το παρελθόν
θα χρειαστούν πολλές, άπειρες σελίδες για να καταλήξεις σε ένα ασφαλές και
δίκαιο συμπέρασμα που θα αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Οφείλω όμως, αφού
άνοιξα αυτή τη συζήτηση, να υποβάλλω ορισμένα ερωτηματικά προς κάθε κατεύθυνση,
έτσι ώστε, όλοι οι ενδιαφερόμενοι να προβληματιστούμε και να προτείνουμε λύσεις.
Είναι δυνατόν σε
μια Ομοσπονδία που θέλει να λέγεται Πανελλήνια να μην επιδιώκεται η όσο το
δυνατόν αναλογικότερη εκπροσώπηση του Προεδρείου, ανάλογα με την δύναμη της κάθε
Παράταξης, και, γιατί όχι, και με την αναλογική εκπροσώπηση, με συναδέλφους απ’
όσο το δυνατόν περισσότερες Περιφέρειες της Χώρας που συμμετέχουν στο
Διοικητικό Συμβούλιο;
Είναι δυνατόν, σε
αυτές τις δύσκολες εποχές, ο επικεφαλής της πρώτης Παράταξης, στην προκείμενη
περίπτωση ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, να μην επιδιώκει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση
και να «κατασκευάζει», Προεδρείο στο οποίο τις δύο κορυφαίες θέσεις, αυτές του προέδρου και του γ. γραμματέα (αλλά και του
ταμία) να καταλαμβάνουν συνδικαλιστές που προέρχονται από την Αθήνα; Και μάλιστα
χωρίς να τηρούν κανένα πρόσχημα αφού στις θέσεις του προέδρου και του γραμματέα
της Ομοσπονδίας να προωθούντα τα ίδια ακριβώς πρόσωπα που κατέχουν τις ίδιες θέσεις
στο ΣΑΤΑ. Έτσι λοιπόν το χαρακτηριστικό «σιαμαία» που προσφάτως τους προσέδωσαν
ορισμένοι έχει κάποια βάση. Στο επιχείρημα που, ενδεχόμενα, θα αντιτείνουν ότι
κατά τη συγκρότηση του Προεδρείου, κατά τον Νοέμβριο του 11, οι επικεφαλείς των
Παρατάξεων απέκλεισαν κάτι τέτοιο απαντούμε ότι οι προσπάθειες ενός προέδρου μεγάλης
συνδικαλιστικής οργάνωσης πανελλήνιας εμβέλειας για αναλογική εκπροσώπηση επιβάλλεται
να είναι μόνιμες, διαρκείς και επίμονες και θα πρέπει να εκδηλώνονται καθ’ όλη τη
διάρκεια της θητείας του, και πόσο δε μάλιστα σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο
που ειδικά ο Κλάδος μας βάλλεται από παντού και βρίσκεται σε έναν ανελέητο
πόλεμο με την αναδουλειά, αποτέλεσμα κυρίως της οικονομικής δυσπραγίας των
συμπολιτών μας. Ενδεχόμενη άρνηση κάποιων, για συνδικαλιστικούς λόγους η για
λόγους πρόσκαιρης πικρίας κατά την περίοδο της εκλογής του Προεδρείου, δεν
αποτελεί δικαιολογία για τη διαιώνιση μιας σύνθεσης, μιας κατάστασης που
ασφαλώς ενισχύει την «κατηγορία» και δικαιώνει αυτούς που ισχυρίζονται ότι η
Ομοσπονδία είναι «παραμάγαζο» του ΣΑΤΑ. Με την ευκαιρία αυτών των επισημάνσεων
θέλω να υποβάλλω και μια ξεχωριστή ερώτηση στους υπεδραστήριους και
πολυγραφότατους προέδρους Λευτέρη Τερζάκη και Νίκο Γκαρέλη. Για τον πρώτο έχει
ειπωθεί από γνωρίζοντες ότι άνοιξε την Ομοσπονδία στην Περιφέρεια, και για τον
δεύτερο παρατηρούμε ότι οι (σημερινές) προσεγγίσεις για την οργάνωση και δράση
του συνδικαλιστικού κινήματος σε ισχυρό περιφερειακό επίπεδο έρχονται σε
αντίθεση με την επιδιωκόμενη «αθηναϊκή επικυριαρχία». Μήπως όμως, παρά τα
φαινόμενα, και εσείς αγαπητοί φίλοι όταν διοικήσατε την Ομοσπονδία -ταυτόχρονα-
από τις δυο κορυφαίες θέσεις, του προέδρου ο πρώτος και του γραμματέα ο
δεύτερος, με πράξεις και παραλείψεις σας συμβάλατε στην διαιώνιση αυτού που
ονόμασα παραπάνω «αθηναϊκή επικυριαρχία»
και η οποία αποτελεί μια μεγάλη σκιά για το τον Κλάδο δεκαετίες τώρα;
Αυτό που έγινε
με την Ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας πριν λίγες ημέρες και αποτέλεσε την αφορμή για
την διαμαρτυρία των συναδέλφων της Ξάνθης είναι πολύ σοβαρό. Δεν είναι χθεσινό
φαινόμενο, αλλά παρατηρείται εδώ και πολύ καιρό· κυρίως όμως δεν είναι τυχαίο
φαινόμενο. Οι διαχειριστές της (εγώ είμαι μέλος του Δ.Σ. και δεν τους γνωρίζω)
δεν κρατούν κανένα πρόσχημα πλέον. Εδώ και καιρό, με τη δικαιολογία των
απελπιστικά δύσκολων οικονομικών της Ομοσπονδίας, την έχουν απαξιώσει, δεν
αναρτούν πλέον ούτε τα ενημερωτικά της και έχουν ρίξει το βάρος τους στην
Ιστοσελίδα του ΣΑΤΑ με τις δεκάδες διαφημίσεις. Δικαίωμα του κάθε Σωματείου,
πολύ δε περισσότερο του ΣΑΤΑ με τα χιλιάδες μέλη να εκσυγχρονίζει και να
λειτουργεί την ιστοσελίδα του με όποιον τρόπο θέλει, ακόμη και να χρησιμοποιεί
αυτή για ενίσχυση των οικονομικών του. Δικαίωμα, κυρίως όμως υποχρέωση του
Προεδρείου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ταξί είναι να εξασφαλίζει την ενημέρωση
των αυτοκινητιστών ταξί όλης της Χώρας μέσω της Ιστοσελίδας της και όχι να αδιαφορούν
για αυτή. Αλήθεια ποιος τους εξουσιοδότησε να μην αναρτούν τα ενημερωτικά της Ομοσπονδίας
από την Ιστοσελίδα της; Γιατί διάφοροι παρατρεχάμενοι που εμφανίζονται ως
διαχειριστές/υπερδιαχειριστές της σελίδας του ΣΑΤΑ «απείλησαν» με εξώδικο
συναδέλφους που διαχειρίζονται εξαιρετικά ενημερωτικές σελίδες αν συνεχίσουν να αναρτούν θέματα από τη σελίδα του ΣΑΤΑ
χωρίς να αναφέρουν τη πηγή τους; Μήπως αυτή η -καταρχήν- λογική και δικαιολογημένη
διαμαρτυρία τους έχει σχέση με τα «χαμένα κλικ»; Μήπως λοιπόν το Προεδρείο της Ομοσπονδίας,
χωρίς να το θέλει, δεν αντιλαμβάνεται ότι η απαξίωση της σελίδας της Ομοσπονδίας
να είναι μια μεθόδευση; Ακόμη και στο Facebοοκ οι ανακοινώσεις το τελευταίο διάστημα προέρχονται από το
προφίλ του ΣΑΤΑ και όχι της Ομοσπονδίας που τείνει και αυτό να απαξιωθεί. Α και
κάτι άλλο που το έχω πει και άλλες φορές και το οποίο θα πείσει και τον πιο
δύσπιστο ότι, τουλάχιστον, η Ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας, είναι «παράρτημα» του
ΣΑΤΑ. Στο πεδίο «ΧΡΗΣΙΜΑ
Links» της Ιστοσελίδας της Π.Ο.Ε.Ι.Α.Τ.Α. εμφανίζεται μόνο το ΣΑΤΑ. Δεν θα
έπρεπε εκεί να συμπεριλαμβάνονται και οι ιστοσελίδες και των άλλων Σωματείων ταξί
της Χώρας, αυτών που διαθέτουν; Ναι ή όχι; Την απάντηση θα πρέπει να μας τη δώσει
το Προεδρείο που σε σχετικά αιτήματα που υποβλήθηκαν από ενδιαφερόμενα Σωματεία
δεν απάντησε ποτέ. Και εδώ να σημειώσω ότι μάλλον την απάντηση την οφείλει ο τέως
γραμματέας της Ομοσπονδίας και επικεφαλής της δεύτερης σε δύναμη Παράταξης της Ομοσπονδίας
τον οποίο θυμάμαι το 2009 με πόσο κέφι είχε φέρει στην Πελοπόννησο το πρώτο
τεύχος της νέας τότε taxinews,
παρουσιάζοντάς την ως το νέο εκδοτικό εγχείρημα του Κλάδου (συνεργασία
Π.Ο.Ε.Ι.Α.Τ.Α., ΣΑΤΑ, TAXIMAGAZINE)
που όλοι θα έπρεπε να στηρίξουμε. Σήμερα αυτό έχει καταλήξει (πάντα ήταν)
αποκλειστικό όργανο του ΣΑΤΑ, όπου την ηλεκτρονική μορφή του εντύπου αυτού οι διαχειριστές της σελίδας του ΣΑΤΑ μας «απαγορεύουν»
-απειλώντας μας με εξώδικα- να αναρτούμε στις σελίδες μας χωρίς να αναφέρουμε
την πηγή μας. Εννοείται φυσικά ότι η
εφημερίδα της Ομοσπονδίας μας έχει να αναρτηθεί στην Ιστοσελίδα της από τον
Δεκέμβριο του 2011 όπου αναρτήθηκε και το τελευταίο τεύχος 35 και σήμερα έχουμε
φτάσει στο τεύχος 50! Αλήθεια γιατί δεν αναρτάται η εφημερίδα εκεί; Είναι
δύσκολο αυτό; Αφού δε θέλει χρήματα. Είναι πανεύκολο. Η θα πρέπει τα «κλικ» να
οδηγούνται εκεί που πρέπει να οδηγούνται; Έχω πολλά παραδείγματα που, δυστυχώς,
βαραίνουν τη ζυγαριά προς την μεριά του «παραρτήματος» για να μην υιοθετήσω τον, ουδόλως τιμητικό, χαρακτηρισμό "παραμάγαζο". Δεν ωφελεί να τα
παραθέσω. Άλλωστε όλοι αυτοί που θα πρέπει να αφυπνιστούν, να προτείνουν και να
δράσουν γνωρίζουν πολλά παραπάνω από εμένα.
Η εποχή που
πρέπει να αλλάξουν σχεδόν όλα νομοτελειακά φτάνει, έφτασε! Ο Κλάδος μας πεθαίνει.
Πραγματικά, αν όλοι εμείς που μας έχει δοθεί η εντολή να υπερασπίζουμε τις (επαγγελματικές)
τύχες των χιλιάδων συναδέλφων μας δεν αφυπνιστούμε σήμερα, τώρα, δεν απέχει πολύ
η εποχή που στα αφιερώματα περιοδικών για τα «επαγγέλματα που έφυγαν» θα
προστεθεί και το δικό μας. Κλείνω εδώ το πρώτο μέρος των σκέψεων αυτών. Στο δεύτερο
μέρος που θα ακολουθήσει το συντομότερο δυνατόν, πέρα από σκέψεις και
διαπιστώσεις θα καταθέσουμε και ειδικευμένες προτάσεις για όλα τα παραπάνω
θέματα που θίξαμε με το παρόν.
Σπάρτη 21 Απριλίου
2013
Σωτήρης Ροϊνός
πρόεδρος Σωματείου ταξί Σπάρτης·
μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της
Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ταξί.
Τηλ.: 6937 134229
E-MAIL: sroinos@gmail.com
Fax: 2731 500501