Της Μαρίας ΜόσχουΚυκλώματα επιτηδείων «έστησαν χορό» στο πρώτο άκουσμα της είδησης από τον υπουργό Υποδομών, Γ. Ραγκούση για την πλήρη απελευθέρωση του κλάδου των ταξί. Σωρεία καταγγελιών πολιτών στον Τύπο κάνουν λόγο για «παράνομα» γραφεία τα οποία «πουλούν» αριθμούς πρωτοκόλλου για την χορήγηση αδειών ταξί έναντι αμοιβής, η οποία ενίοτε φτάνει και τα 1.000 ευρώ χωρίς ωστόσο να έχουν καμία σχέση με τη νόμιμη διαδικασία.
Την ίδια στιγμή ιδιοκτήτες ταξί καταγγέλλουν «επιτήδειους» που πιέζουν χρεωμένους ιδιοκτήτες προκειμένου να εξαγοράσουν την άδεια τους για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν.
Ολα τα παραπάνω έχουν «στηθεί» τις τέσσερις τελευταίες ημέρες με στόχο να εκμεταλλευτούν το γεγονός ότι οι Διευθύνσεις Μεταφορών δεν ήταν έτοιμες να δεχθούν τα εκατοντάδες αιτήματα για χορήγηση αδειών ταξί από την προηγούμενη Τρίτη οπότε και γνωστοποιήθηκε η απόφαση του κ. Ραγκούση να προχωρήσει στην πλήρη απελευθέρωση του κλάδου με όρους και προϋποθέσεις οι οποίες θα καθοριστούν το επόμενο τρίμηνο.
Την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι πληροφορίες οι οποίες θέλουν μεγαλο-επιχειρηματίες να ετοιμάζονται να ιδρύσουν camp taxi με τα οποία θα εξυπηρετούν περιοχές «φιλέτα».
Ολα αυτά σε ένα ήδη «σκοτεινό» κλάδο όπου περίπου το 90% των οδηγών που δεν είναι ιδιοκτήτες μένει ανασφάλιστο ενώ η εξαγορά ενός ταξί μέχρι σήμερα αποτελούσε ένα τρόπου να «ξεπλύνει» κανείς μαύρο χρήμα εκτινάσσοντας πριν από περίπου μία διετία τις τιμές στα ύψη με μία άδεια να φτάνει ακόμα και κα τα 300.000 ευρώ.
Ο κλάδος στην Ελλάδα
Για κατακόρυφη πτώση της τιμής της αδείας τους αλλά και πτώση περίπου 40% στα έσοδά τους κάνουν λόγο οι αυτοκινητιστές ταξί. Την τελευταία διετία η τιμή της άδειας ταξί έχει πέσει κάτω από τα 100.000 ευρώ (από περίπου 250.000!!!).
Υπενθυμίζεται ότι σήμερα κυκλοφορούν περίπου 29.500 ταξί, εκ των οποίων τα 13.500 στην Αθήνα, αριθμός πολύ υψηλότερος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Σε όλα τα κράτη της Ε.Ε. ο αριθμός των ταξί κυμαίνεται από 1,3 έως 2 ανά 1.000 κατοίκους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο σχετικός δείκτης στη Ρώμη είναι 2,1/1.000 κατοίκους, στο Βερολίνο 2/1.000, στο Μιλάνο 1,6/1.000, στις Βρυξέλλες 1,5/1.000, στη Στουτγκάρδη 1,3/1.000. Η Ελλάδα βρίσκεται σαφώς πιο πάνω από άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε ό,τι αφορά στον αριθμό των ταξί.
Προεδρικό διάταγμα
Ταξί 7-9 θέσεωνΑδειες επταθέσιων και εννεαθέσιων ταξί, έκδοση νέων αδειών αν αυτό προκύπτει από τον αριθμό των κατοίκων μιας περιοχής αλλά και την τουριστική κίνηση, άρση του περιορισμού για την κατοχή αριθμού αδειών ταξί από ένα φυσικό πρόσωπο ή μία εταιρεία και σύσταση νέων εταιρειών προέβλεπε το Π.Δ. που τελικά δεν υπεγράφη από τον κ. Ραγκούση. Οι αλλαγές που πρότεινε το Π.Δ. αφορούσαν:
- Καθιέρωση αλγορίθμου βάσει πληθυσμιακών και οικονομικών κριτηρίων για τον αριθμό των ταξί ανά 1.000 κατοίκους. Προβλέπεται η κυκλοφορία δυόμισι ταξί ανά 1.000 κατοίκους για την Αθήνα και δύο ταξί ανά 1.000 κατοίκους για όλη την υπόλοιπη χώρα.
- Δημιουργία δύο τύπων αδειών ταξί στην Αθήνα, ώστε να υπάρχουν τα συμβατικά ταξί και τα προμισθωμένα (πριβέ) χωρίς ταξίμετρο, όπως συμβαίνει στην Αγγλία και τη Γερμανία.
- Μετατροπή με κίνητρα ορισμένων αδειών σε ταξί έως εννέα θέσεων ή μίνι βαν, τα οποία θα λειτουργούν χωρίς ταξίμετρο και βάσει τιμοκαταλόγου.
Η Διεθνής εμπειρία
Οι αγορές πέντε σημαντικών ευρωπαϊκών χωρών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου είχαν εξεταστεί από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου προκειμένου να συνταχθεί το Π.Δ. που τελικά δεν υπέγραψε ο κ. Ραγκούσης. Από αυτές οι δύο χώρες προχώρησαν σε άνοιγμα των αγορών τους (Ηνωμένο Βασίλειο και Ιταλία) ενώ οι άλλες διατήρησαν τη δομή της αγοράς τους ως είχε με μικρές μεταβολές και παρεμβάσεις (Γερμανία, Ισπανία και Γαλλία). Ωστόσο σε καμία από τις χώρες αυτές δεν αφέθηκε ελεύθερος ο αριθμός έκδοσης των νέων αδειών.
Γερμανία: Στη Γερμανία οι υπηρεσίες ταξί εποπτεύονται από τους δημόσιους φορείς τοπικών επιβατικών μεταφορών. Ο συνολικός αριθμός ταξί (συμβατικά και οχήματα προς μίσθωση) ανέρχονται σε 79.344. Η αγορά των ταξί τελεί υπό την εποπτεία των κρατιδίων όπως και των δήμων. Οι οδηγοί ταξί είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν τις υπηρεσίες τους βάσει προκαθορισμένων τιμών (σύστημα κομίστρων) το εύρος των οποίων αποφασίζεται από το κάθε κρατίδιο.
Γαλλία: Στο Παρίσι ο περιφερειάρχης υπό την εποπτεία του υπουργείου Εσωτερικών είναι υπεύθυνος για την αδειοδότηση των 15.000 ταξί που δραστηριοποιούνται στην πόλη. Τα 2.500 ταξί και τα περίπου 100 μισθωμένα οχήματα στις υπόλοιπες κομητείες τελούν υπό την εποπτεία των περιφερειαρχών. Υπάρχουν μέχρι και εννεαθέσια ταξί και η απόκτηση της άδειας γίνεται είτε με αγορά είτε δωρεάν κάνοντας αίτηση στο δήμαρχο ή στην αστυνομική αρχή. Το κόστος μίας άδεια κυμαίνεται από 100.000 έως και 300.000 ευρώ στη Νίκαια.
Ισπανία: Στη Βαρκελώνη υπάρχουν περίπου 10.500 ταξί με 11.000 ενεργούς κατόχους αδειών ταξί. Σημαντικό ήταν το άνοιγμα του επαγγέλματος το 2000 με την έκδοση σημαντικού αριθμού αδειών. Τα κόμιστρα των ταξί στη Βαρκελώνη προσαρμόζονται ετήσια και η έγκρισή τους γίνεται από την περιφερειακή κυβέρνηση της Καταλονίας.
Ηνωμένο Βασίλειο: Ο αριθμός ταξί είναι 21.000 ενώ υπάρχουν άλλα περίπου 40.000 μισθωμένα οχήματα. Η τιμολογιακή πολιτική καθορίζεται από τις τοπικές αρχές στη λογική των μέγιστων χρεώσεων.
Ιταλία: Η χώρα διέθετε το 2006 πριν από το άνοιγμα της αγοράς 40.000 ταξί. Στη Ρώμη ο αριθμός των ταξί ανέρχονταν σε 5.820 δηλαδή 3,21 ταξί ανά 10.000 κατοίκους. Το κόστος αδειών ταξί στις μεγάλες πόλεις ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, φτάνοντας μέχρι και τα 300.000 ευρώ (στη Φλωρεντία).Το 2006 έγινε απελευθέρωση της αγοράς με έκδοση και χορήγηση νέων αδειών με διαγωνισμό, ενώ δημιουργήθηκε επιτροπή για την εποπτεία της αγοράς.
πηγή: http://www.imerisia.gr